ဒီကဗ်ာေလးကို ႏွစ္သက္မိလို႔ ဆရာမ မေနာ္ဟရီ ဆီကေန ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းၿပီး တင္ထားတာပါ...
ခြင့္ျပဳေပးခဲ့တဲ့ ဆရာမကို အထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္...
ငါ့့ကမ္းဆီျပန္လည္ေလွာ္ခတ္လာမယ့္ေလွကေလး
ကမ္းပါးထိပ္မွာ
ငါရပ္ေနခဲ့တယ္...
ငါ့ကမ္းဆီျပန္လည္ေလွာ္ခတ္လာမယ့္ေလွကေလးအတြက္..။
သံသရာဆိုတာသိပ္က်ယ္ေျပာတာပဲ
ငါတို႔တစ္ေနရာရာမွာသစၥာျပဳခဲ့ၾကဖူးသလား
တရားေသာ“စစ္”ဟာလည္း“စစ္”ပဲ
ငါတို႔ေ၀းခဲ့ၾကဖူးတယ္။
ဘယ္ေနရာမွာျပန္ဆံုမယ္ဆိုတာသိေတာ့သိခဲ့ၾကမွာပဲ..
လိႈင္းေတြကႀကီးလြန္းၿပီးပင္လယ္ေကြ႕ေတြကမ်ားလြန္းတယ္
ဆံခ်ည္တစ္မွ်င္စာေလာက္ပဲကြာတဲ့ျဖစ္ရပ္ေတြကလည္းအမ်ားႀကီးပဲ
အေရာင္ေတြကိုငါတို႔ႏွလံုးသားနဲ႔ပဲခြဲရလိမ့္မယ္
သစ္အယ္သီးေရာင္ေလွကေလးဟာကမၻာမွာတစ္စင္းတည္း႐ွိတာမွမဟုတ္တာ။
အဲဒီအခ်ိန္မွာအရာရာအားနည္းေနခဲ့ရင္
အမွတ္အသားျပဳခဲ့တဲ့ေနရာေတြနဲ႔လြဲရလိမ့္မယ္
ခ်စ္သူရယ္
ေဟာဒီကမ္းပါးထိပ္မွာ
ကုိယ္ရပ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ။
မေနာ္ဟရီ
အလွမ်း
4 years ago
1 comments:
ကုိဖတ္တီးေရ မအားတာနဲ႔အခုမွပဲေရာက္တယ္ဗ်ာ။
မယ္ရီခစၥရစမတ္ပါဗ်ာ။ ကဗ်ာေလးကုိအခုလုိမွ်ေ၀ေပးတာေက်းဇူးဗ်ာ
ဖတ္ရွဳခံစားသြားပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
ကုိဖတ္ေရ ေမးစရာေလးရွိလုိ႔ စီေဘာက္မွာ ေမးထားခဲ့တယ္ခင္ဗ် အက္ေပးပါဗ်ာ။
Post a Comment