ကယ္တင္ရွင္

တစ္ခါတုန္းက ကၽြန္းတစ္ကၽြန္းေပၚမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ ၀မ္းနည္းျခင္း၊ ခ်မ္းသာျခင္း၊ မာန္မာန၊ ပညာ ဗဟုသုတ၊ အခ်စ္ အစရွိတဲ့ ခံစားခ်က္ ေပါင္းစံု ေနထိုင္ၾကတယ္တဲ့။ တစ္ေန႔မွာ အဲဒီကၽြန္းၾကီး ေရျမဳပ္ေတာ့မယ့္ အေၾကာင္း အားလံုးသိလိုက္ရေတာ့ သေဘၤာေတြ ကိုယ္စီေဆာက္ၿပီး ကၽြန္းက ခြာၾကပါေတာ့တယ္။

"အခ်စ္" ကလြဲလို႔ေပါ့။ "အခ်စ္"ကေတာ့ ကၽြန္းမွာပဲ ေနခဲ့ခ်င္ၿပီး ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္အထိ ကၽြန္းကို တတ္ႏိုင္သမွ် ဖက္တြယ္ထားခ်င္ရွာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္းတစ္ကၽြန္းလံုး တကယ္တမ္း နစ္ျမဳပ္ေတာ့မယ့္အခါက်ေတာ့ "အခ်စ္" ဟာ တျခားသူေတြကို အကူအညီေတာင္းဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ရပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ "ခ်မ္းသာျခင္း"က အနားကေန ႀကီးမားခန္႔ညားတဲ့ သေဘၤာတစ္စင္းနဲ႔ ျဖတ္သြားေတာ့ "အခ်စ္"က... "ကိုခ်မ္းသာေရ ကၽြန္ေတာ့ကို ခင္ဗ်ားနဲ႔ ေခၚသြားပါလားဗ်ာ" လို႔ အကူအညီ ေတာင္းလိုက္ပါ တယ္။ "ခ်မ္းသာျခင္း" က "မေခၚႏိုင္ပါဘူးကြာ။ ငါ့သေဘၤာေပၚမွာ ေရႊေတြ ေငြေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ ျပည့္ေနလို႔ မင္းအတြက္ ေနရာမရွိဘူးကြ" လို႔ ျပန္ေျပာပါတယ္။
အဲဒါနဲ႔ "အခ်စ္"လည္း အနားက အင္မတန္လွပတဲ့ သေဘၤာနဲ႔ ျဖတ္သြားတဲ့ "မာန္မာန"ကို အကူအညီေတာင္းဖို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး "မမာန္မာနေရ... ကၽြန္ေတာ့ကို ကူညီပါဦးဗ်ာ"လို႔ လွမ္းေျပာလိုက္ေတာ့ "မာန္မာန"က "ကၽြန္မရွင့္ကို မကူညီႏိုင္ပါဘူး ကိုအခ်စ္ေရ။ ရွင့္တကိုယ္လံုး စိုရႊဲေနတာႀကီးကို... ကၽြန္မသေဘၤာ ပ်က္စီးမွာ ေပါ့" လ႔ိုျပန္ေျပာပါတယ္။
အဲဒီလို ေျပာေနတုန္း "၀မ္းနည္းျခင္း" ရဲ႕သေဘၤာ အနားေရာက္လာေတာ့ "အခ်စ္"က "ကို၀မ္းနည္းေရ ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားနဲ႔ လိုက္ခဲ့ပါရေစဗ်ာ" လို႔ အကူအညီ ေတာင္းျပန္ပါတယ္။ "၀မ္းနည္းျခင္း"ကလည္း "ကိုအခ်စ္ေရ... က်ဳပ္ သိပ္ကို၀မ္းနည္းေနလို႔ တစ္ေယာက္ထဲပဲ ေနခ်င္လို႔ပါဗ်ာ" လို႔ ျပန္ေျပာပါတယ္။
"ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း"ရဲ႕သေဘာၤလည္း "အခ်စ္"နားက ျဖတ္သြားေပမယ့္ ခင္ေပ်ာ္ရႊင္ တစ္ေယာက္ အရမ္းေပ်ာ္ေနလို႔ "အခ်စ္"လွမ္းေျပာတာကိုေတာင္ မၾကားလုိက္ပါဘူး။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ အသံတစ္သံ ရုတ္တရက္ ထြက္ေပၚလာပါတယ္...
"လာ ေမာင္အခ်စ္။ မင္းကို ငါေခၚသြားပါ့မယ္..." အတုိင္းမသိ ၀မ္းသာသြားတဲ့ "အခ်စ္"တစ္ေယာက္ ဘယ္ကိုသြားမွာလဲ ဆိုတာကိုေတာင္ မေမးေတာ့ဘဲ အဲဒီကယ္တင္ရွင္ ေခၚရာကို လိုက္သြားပါေတာ့တယ္။ ကယ္တင္ရွင္လည္း ေျခာက္ေသြ႔ေဘးကင္းတဲ့ ကုန္းေျမတစ္ခုအေရာက္မွာ "အခ်စ္"ကို ထားခဲ့ၿပီး သူ႔လမ္းသူ ဆက္ထြက္ခြာ သြားပါေတာ့တယ္။
ကယ္တင္ရွင္ရဲ႕ ေက်းဇူးႀကီးပံုကို ေအာက္ေမ့ရင္း "အခ်စ္"က "ပညာဗဟုသုတ" နဲ႔ တျခားလူႀကီးသူမေတြကို ေမးပါတယ္။
"ေစာေစာက ကၽြန္ေတာ့ကို ကူညီသြားတာ ဘယ္သူလဲဆိုတာ သိပါရေစ ခင္ဗ်ာ"
"အဲဒါ အခ်ိန္ ကြယ့္..." လို "ပညာဗဟုသုတ"က ေျဖပါတယ္။
"အခ်ိန္ ဟုတ္လား။ သူက ကၽြန္ေတာ့ကို ဘာလို႔ ကူညီပါလိမ့္ေနာ္..."
"ပညာဗဟုသုတ"က ေလးေလးနက္နက္ ျပံဳးလိုက္ၿပီး ေျဖပါတယ္...
"ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အခ်ိန္ကသာ အခ်စ္ရဲ႕ တန္ဖိုးကို သိနားလည္ႏိုင္စြမ္း ရွိလုိ႔ေပါ့ကြာ..."